Mahveder insanı, sağlıklı düşünemez sağlıklı yaşayamazsınız. Gittikçe içinden çıkılmaz bir hal alır bu durum. Yaşamadan bilemiyor insan. Daha önce en yakın olmasa da yakın arkadaşım bir arkadaşı aracılığıyla bana aşık olduğunu söylemişti de gülüp geçmiştim. Cevap bile vermemiştim. Sanırım bu yüzden lanetlendim. Şimdi o aracılık yapan kişi en yakın arkadaşım ve benim lanetim. Denemediğim tek bir yol kaldı oda gemileri yakmak. Yakamadım, herşeyi her yolu denedim. Kötü davrandım, haksızlık ettim, yok yere defalarca üzdüm ve bir yıl önce yine yok yere arkadaşlığımızı bitirdim. Tam unuttum bitti derken geçen ay bir mesaj aldım ondan; Uzamadı mı barışalım artık diye. Deliler gibi özlemişim. Tabiki aptallığın dibine vurup tecrübelerimi çektiklerimi hiçe sayıp barıştım. Olmaz diye kendimi kandırdım. Birdaha düşmem o hataya çekerim kendimi diye telkinlerle kararımı destekledim. Bir yıl boyunca kurtulmaya çalıştığım şeye bir haftada yeniden teslim oldum. Tek bir yol kaldı ve benim ona yetecek ne gücüm nede cesaretim var. Ha yakacaksam da gemileri anca içindeyken yakarım. Öyle bir umutsuzluk, öyle bir vazgeçmişlik bendeki.

Bu benim lanetim.